Piranha's, een groot geweer en Irene & Leo...

Dag België!

Het einde nadert, maar we maken er een knaller van!
Dit weekend zijn we op een schitterende trip gedaan; Back To Basic én de Brownsberg!

Met Back To Basic zijn we naar een eiland gegaan en hebben we vanalles gedaan!
- Piranha's vangen (Ik heb er 3 gevangen!!)
- Leren schieten
- Bomen kappen met m'n splinternieuwe machete
- En nog veel meer...

Visjes (lees: aas) vangen met een muskietennet

M'n eerste piranha gevangen!

Ik was wat vroeger opgestaan om nog wat te vissen! En zo heb ik er nog een piranha kunnen vangen. Hier ben ik hem aan het kuisen (schubben eraf, vinnen en kop eraf, darmen eruit en in de pan!)

Groepsfoto na het schieten

Op het bootje naar ons eiland

De Brownsberg is een prachtige berg waar we opgereden zijn (het is een half mirakel dat we nog leven; wat een rit!), we hebben genoten van een adembenemend uitzicht én we hebben een stevige wandeling gedaan op de berg om 2 watervallen te gaan bekijken!

De Leoval! Moest je het niet zien: ik sta eronder...

Een tarantula in zijn hol

Uitzicht bij de Brownsberg

Bijschrift toevoegen

De Ireneval!

Nogmaals de Ireneval! (Toch schoon hé?!)

Met z'n allen bij de Ireneval

èOp het programma:
- Zo dadelijk vertrekken we naar het KinderBoekenFestival in Brokopondo! Daar zullen we het beste van onszelf geven voor de komende 4 dagen! Vrijdagavond komen we terug aan en...
- Zaterdagmorgen vertrekken we weer naar Voltzberg! Het is enorme berg dus ik heb er hoge verwachtingen van! Dinsdagavond komen we weer terug en dan...
- Nog 1,5 dagje genieten van onze laatste momenten in Suriname waarna...
- Ik vrijdag 6 april aankom in België zodat...
- Ik vrijdagavond in 't café kan zitten!

Tot spoedig!

Dolfijnen, reuzeschildpadden, een toecan en nog massa's andere beesten...

Dag België!

Ik weet het, ik laat weinig van me weten... Maar bij deze nog eens een update!

De dolfijnen/plantagetrip met Sanne is:

-          Dolfijnen spotten op de Surinamerivier in een bootje;

-          Veel bijleren over de Surinaamse geschiedenis (lees: slaven, folteringen, onafhankelijkheid…);

-          Koeien zien van tot 2000kg (de Mjeelse boeren zouden hun ogen niet geloven!);

-          Een kaaiman vasthouden;

-          Kokosnoot drinken.

 

 

Sanne:

-          Heeft absoluut genoten van haar verblijf in Suriname;

-          was zalig om bij me te hebben in Suriname;

-          is terug in België…

We hebben afgelopen een trip gedaan naar Galibi…
Galibi is:

-          reuzeschildpadden bekijken die op het strand om hun eitjes (tot 190!) te leggen in het zand;

-          een aapje, anaconda (wurgslang), luiaard en een toecan vasthouden;

-          Frans-Guyana bezoeken, dit is een buurland van Suriname. Geloof het of niet, maar dit land is een deel van Frankrijk en behoort dus tot de Europese Unie; ze betalen enkel met €, ze spreken Frans en als het Franse verkiezingen zijn moeten zij ook stemmen voor Frankrijk; ze hebben dus geen apart bestuur.

Wat Galibi betreft; er zijn schitterende foto's van! Helaas kan ik jullie die nog niet meegeven omdat ik ze nog niet op mijn laptop heb kunnen zetten... Maar no fear! Jullie krijgen ze nog wel te zien!

Onze stage is momenteel:

-          Lesgeven over voorlezen op een school, we hebben maandag geobserveerd en dinsdag een hele dag les gegeven, echt geweldig;

-          Een kinderboek schrijven(!), we werken aan een boek dat door de Stichting kan worden uitgegeven;

-          Woensdag de finales van het Kinderboekenfestival begeleiden in Brokopondo;

-          Druk, druk, druk!!!!!

De planning is:

-          Dit weekend 3 dagen op trip; Back To Basic in de Jungle & BrownsBerg;

-          Daarna 4 dagen KinderBoekenFestival in Brokopondo;

-          Direct daarna 4 dagen de Voltzberg beklimmen;

-          Daarna nog 1 dagje Paramaribo en dan zit het erop……….

Heimwee is:

-   onbestaande als je in zo'n prachtig land zit als dit! (Al moet ik bekennen dat ik ongelooflijk veel zin heb om nog eens in een Belgische kroeg te duiken.)

Hier is nog de link naar meer foto's van Galibi, samen met wat meer uitleg: https://picasaweb.google.com/109314019872456704698/Galibi?authkey=Gv1sRgCI-s5t2Wysy8_wE#

Tot spoedig!

P.S.: Ik kan niet beloven dat ik in Suriname nog de tijd zal vinden om nog een blogbericht te schrijven, maar ik zal m'n best doen!

Sanne's story

Hallo allemaal,

Kris vroeg mij om het blogbericht van deze week te schrijven. Dit doe ik dan ook met plezier om te vertellen wat ik mijn eerste dagen hier heb gedaan..

Na een vlucht die best wel snel voorbij ging, kwam ik aan in Paramaribo. Het weerzien met Kris na 8 weken was geweldig (maar zeker niet voor herhaling vatbaar ;-))! Ik genoot nog van een lekkere rosé op het terras en daarna kropen we in bed. Na een nachtje luisteren naar blaffende honden en een kraaiende haan was het al tijd om op trip te vertrekken naar Dan Ta Bai met Charlotte en Seppe. Na een rit van ongeveer 4 uur kwamen we aan. Kris had niet overdreven, het is een echt paradijs! Daar ontmoette ik ook de rest van de groep. Zij waren er al een dag eerder en vertrokken die dag naar huis. Na een duikje in het water installeerde we de hangmatten en trokken we met de gids, Ali, de jungle in. Hij vertelde wat meer over de planten en bomen, heel interessant.

                                      

Na het avondeten gingen we opzoek naar vogelspinnen. Deze moet je daar niet ver zoeken. Er zat er al eentje in de eerste boom die we tegenkwamen. Ik liet hem over mijn arm kruipen. Kris ging een stapje verder dan de vorige keer en liet hem over zijn gezicht en in zijn haar kruipen.
Hierna kroop ik moe, maar voldaan van een eerste leuke dag in de hangmat.

’s Morgens werd ik goed gezind wakker. Wat wil je, lekker in een hangmat met een prachtig uitzicht! Helaas regende het, maar dat kon mijn goed humeur niet naar beneden halen. Na het ontbijt vertrokken we met een bootje wat verder op het water. Hier kregen we van Ali een kruidenbad.
Hij wrong de natte kruiden uit boven ons hoofd, heerlijk hoor. Normaal zouden we hierna in de stroomversnelling gaan zwemmen, maar het water stond te hoog dus wat het te gevaarlijk.
We zijn dan even een stukje gaan drijven, zalig met die geweldige natuur rondom je.
Ali trok ons terug in de boot en we keerden terug. Ondertussen was het gelukkig ook gestopt met regenen en mochten we de kabelbaan gaan doen. Kris en Charlotte hadden dit al eens gedaan en vonden dit geweldig. Dit zag ik volledig zitten, tot ik de klungel van de groep bleek te zijn. Met het oefenen moest ik direct terug opnieuw beginnen, want ik kreeg het remmen niet goed onder de knie. Gelukkig waren de 2 begeleiders, Donald en Choelio (Ik heb geen idee hoe je dit schrijft, dus schrijf ik het maar zoals je het uitspreekt) super tof en vriendelijk. Toen we dan vertrokken voor het echt werk ging het allemaal best goed en kon ik gelukkig nog genieten van het mooie uitzicht. Hierna was het tijd voor de tarzanswing. Dit zag ik niet zitten! Maar ik wou niet onderdoen voor Kris, dus ging het met knikkende knietjes de ladder op en sprong ik het water in. Toen ik bovenkwam, was ik volledig van mijn melk. Ik had een fameuze slok water binnen gekregen en ook al had ik mijn ogen dicht gehouden, er zat water in mijn ogen en door mijn lenzen zag ik niets. Mijn held kwam al snel te hulp en na een paar flinke boeren ging het weer beter. Hierna moest ik echt even bekomen, want ik had mijn grenzen fameus verlegd! Na het middageten was het helaas vroeger dan verwacht terug tijd om naar Paramaribo te gaan. ’s Avonds zijn we met de hele groep naar het pannenkoekenhuis geweest. Dit was een gezellige afsluiter van de dag.

De volgende dag moest Kris eerst naar de Stichting om voor de stage te werken. In de namiddag heeft hij me rondgeleid in Paramaribo. We zijn naar de Palmentuin geweest, hebben langs de Waterkant gewandeld. We zijn ook naar een plaatselijke markt geweest, en naar een moskee. Het was een leuke, kort maar krachtige citytrip! Hieronder nog wat enkele foto’s van onze wandeling.

Vele groetjes!

Sanne

Spareribs, Mona Lisa en .... paardenoren????

Dag België!

Het is ondertussen al meer dan 2 weken geleden dat ik iets van me heb laten horen; tijd voor een update dus!

We hebben weer heel wat meegemaakt, vooral op onze stage!

Maar mijn verslag begint bij het weekendje Lelydorp. We hadden met 11 personen een kleine villa gehuurd in Lelydorp op aanraden van enkele andere studenten.
Zaterdag zijn we naar de vlindertuin geweest. Dit was een soort dierentuin, maar dan met vlinders, schildpadden en slangen. Ze kweekten vlinders om te exporteren en om ten toon te stellen.
Het was vooral een weekend om te relaxen; en dat hebben we gedaan! We hebben ook heel wat onderwaterfoto’s getrokken, dit is een kleine selectie.

 

Vorige week mochten we voor de eerste keer effectief gaan lesgeven op een school over voorlezen. We waren allemaal superenthousiast dat we mochten lesgeven.
Dinsdag kwamen we dus op de O.S. Balona (naam van de school) aan en maakten kennis met de directeur; dat was direct de enige mannelijke werkkracht in de school.
We kregen voor elke klas een uur om rond voorlezen te werken. We gaven les per 2 en ik heb dat met Yanka gedaan.

Het lesgeven was enorm leuk, de kinderen waren steeds enthousiast en de lessen verliepen vlotjes! Dit smaakt naar meer!!!

Maar laat ik jullie nu vertellen over één van de grote hoogtepunten van onze stage; het KinderBoekenFestival in Saramacca!

Zondagmiddag zijn we vertrokken met een busje. We hebben ons geïnstalleerd; ik sliep overigens in een apart ‘mannenhuis’. En zoals het een mannenhuis beaamt, was er bier aanwezig en was het na 4 dagen een varkensstal!
Mijn opdracht was om in een standje voor te lezen. Het boek noemde ‘de koning met de paardenoren’. Ik speelde uiteraard de koning en bracht het verhaal. Ik kende het verhaal snel vanbuiten en dus vertelde ik vooral en liet de prenten zien.
Ik had er ook een liedje bij gemaakt en speelde dit op de gitaar. De kinderen waren er helemaal weg van en… ik ook! Voorlezen is iets wat ik enorm graag doe en het is voor mij een cadeau om dit te mogen doen. Het was wel enorm intensief, elke keer na het vertellen zweette ik me te pletter. Per dag dronk ik ongeveer 5 liter water, wat absoluut niet van m’n gewoonte is!
Ik heb het verhaal in totaal ongeveer 35 keer moeten voorbrengen. Iedereen kreeg ook een assistente; dat was een Surinaamse studente. Bij mij was dat Mona Lisa (al noemde iedereen haar gewoon Mona). Ook zij heeft enkele keren voorgelezen en ze heeft me supergoed geholpen.

Ik heb ook m’n verhaal kort aan een groep belangrijke mensen moeten vertellen (Nederlandse ambassadeur, minister van Jeugd en sport, sponsors…). Én ik ben op de Surinaamse tv geweest terwijl ik m’n verhaal vertelde! Het Kinderboekenfestival was dus een succesverhaal voor Koning Mark!

Dinsdagavond kregen we nog onverwacht bezoek van onze vrienden uit Paramaribo! Echt geweldig dat ze eens kwamen kijken, het was een leuke verrassing! Voor hen heb ik dan natuurlijk ook het verhaal voorgelezen!
Woensdag was dé regendag, in de voormiddag stonden sommige standjes volledig onder water en dus zijn er enkele activiteiten niet kunnen doorgaan. Helaas, maar dat was maar een kleine domper!

Op de foto’s kan je goed zien hoe het er ongeveer uitzag, check dus zeker: https://picasaweb.google.com/109314019872456704698/KinderBoekenFestivalSaramacca#

Na het KinderBoekenFestival hebben we een dagje uitgerust, het waren 4 slopende dagen. M’n stem zat er ook volledig door! Maar donderdagavond was het tijd voor een BBQ, we waren uitgenodigd bij Hanne, Lien en Tina. Ik keek er enorm naar uit; u begrijpt waarom. De ribbekes waren afschuwelijk lekker!

Nu  (zaterdag) duurt het nog maar één dag voordat Sanne komt! Ik heb er ongelooflijk veel zin in, hopelijk vindt ze Suriname net zo geweldig als ik! Maar daarover vertel ik graag meer in een volgend verhaal!

Tot blogs!

P.S.: Meer foto's van Lelydorp vind je op:

https://picasaweb.google.com/109314019872456704698/Lelydorp#

Eindelijk gevonden: Paradijs op aard!

Dag België!

Man, man, man!!! Wat hebben we toch veel meegemaakt de afgelopen dagen! Dringend tijd dus om jullie nog eens op de hoogte te stellen!

We kennen al heel wat mensen, en Stijn is er één van! Hij werkt af en toe in een weeshuis in Paramaribo en vroeg ons om een middag te komen helpen om cake te maken met de kinderen. Enthousiastelingen als we zijn, zagen we dat natuurlijk zitten!
Zelf heb ik niet veel geholpen aan de cake, ik heb urenlang zitten ravotten met de kinderen. Ik voelde me weer voor even CHIROleider. Telkens als ik even wou uitrusten, kwam er weer iemand die me kwam meesleuren om te spelen! Ik heb er harstikke van genoten, maar toch voelde het dubbel aan. Ze hebben een mooi weeshuis met een trampoline, schuifaf… Maar de begeleiders die er werken zijn duidelijk niet opgeleid, ze geven geen aandacht aan de kinderen en deze kinderen zijn dus op elkaar aangewezen. De kinderen schreeuwen om een beetje aandacht en affectie…

Maar bon, dat weekend (zat-zon-ma) vertrokken we naar Dan Ta Bai! We zagen het allemaal volledig zitten. Zaterdagmorgen kwam Ali (onze gids) ons halen met ’t buske om te vertrekken.
Ali is nog een jonge gast die enorm veel van muziek houdt, en bij voorkeur reggae! Ik zat samen met hem en de chauffeur vooraan en je raadt het al: hij was de hele rit aan het zingen en zich aan het amuseren. Er was zelfs een liedje waarbij hij m’n hand vastpakte en begon te zingen. Ik vond het eerst wat gek, maar toen ik de tekst kende, kon ik me niet langer inhouden en deed gezellig mee: “Hey rastaman, hey European, indianaman: we gonna come together as one!”

Aangekomen in Dan Ta Bai waanden we ons in het paradijs. De zon draaide op volle toeren en de natuur liet zich van haar beste kant zien. Enkele foto’s:

Die dag zijn we nog een dorpje gaan bezoeken en hebben we in het bos gewandeld en genoten van het paradijs genaamd Dan Ta Bai! ’s Avonds had Ali plots een vogelspin op zijn arm zitten. Dat moesten wij natuurlijk ook doen, al had ik er eerst best wel wat schrik van J.

De volgende dag zijn we dieper het bos in getrokken om wat dorpjes te bezoeken. Het was een bijzondere ervaring: de mensen leven nog volgens een traditionele wijze. Ze geloven in de natuurgoden en gebruiken deze natuur om van te leven. Ik heb slechts enkele foto’s want de mensen daar geloven dat een foto de ziel uit hun lichaam haalt.

 

We hebben dan nog een ferme wandeling gedaan in de jungle. Ali toonden ons schitterende planten, bomen en wist over alles wel iets te vertellen. Het was echt fameus de moeite!

De volgende dag was het tijd voor de kabelbaan, een lange reeks van death rides die we afmoesten. Ongelooflijke ervaring: we vlogen over de rivieren alsof het niks was. Dan was er ook nog de tarzanswing. Af een platform springen en je maar laten zwieren boven het water; plots kreeg iemand het lumineuze idee om ons te laten vallen in het water. En het mocht van onze begeleider; eerst moest ik nog controleren of het water er wel diep genoeg was en of er geen uitstekende takken waren zodat we zeker niet gespietst konden worden. En dan was het zover, ik ging als eerste met knikkende knieën naar boven en sprong eraf. Echt geweldig!!!

Dan Ta Bai was weer een ongelooflijke ervaring! Nu is het weer werken voor het Kinder Boeken Festival; dat komt dichter en dichter!!

We zitten nu bijna halfweg, en ik heb het hier echt naar m’n zin! Sanne komt binnen enkele weken langs, en daar kijk ik natuurlijk ook naar uit!

Je kan foto's van Dan Ta Bai checken op deze site: https://picasaweb.google.com/109314019872456704698/DanTaBai#. Ik heb er ook nog wat extra uitleg bij gezet! Veel plezier ermee!

Tot Blogs!

Kris

Regen, zonneschijn en een rode neus...

Dag België!

Een nieuwe update van de blog dringt zich aan! Bij deze…

De laatste weken worden getekend door regen! Het blijft natuurlijk belachelijk warm, maar de regen zorgt wel voor verfrissing. De straten kunnen hier gerust onder water staan. Spijtige zaak wel, want zo kunnen we minder uitstapjes doen…
Maar tussen de regen door fietsen we naar het zwembad voor een verfrissende plons in het water. Ziehier enkele foto’s!

We mogen ook elke vrijdag de voorleesmiddag organiseren  in de Mc Donalds. Kinderen mogen dan komen luisteren naar een goed boek en achteraf doen we een kleine activiteit met hen.
Ik heb al een keer voorgelezen. Met volle overgave en goesting ben ik eraan begonnen en het was enorm plezant!

Verder zijn we naar een voorronde geweest van de wedstrijd die voorafgaat aan het Kinderboekenfestival. Er waren verschillende rondes, waaronder ook rappen. Die konden er wat van, amai!!!

En verder gaat alles z’n gangetje. We zijn nog naar een BBQ geweest, naar een Surinaams festival als protest tegen een organisatie, we zijn al gaan bowlen, naar een pannekoekenhuis geweest…. En zo hebben we dus heel wat nieuwe mensen leren kennen, heel leuk allemaal!

We zitten dus zeker niet stil!

En nu we al een maand verder zitten, ken ik m’n huisgenoten natuurlijk met al hun goede (en nog betere) eigenschappen!



Hier hangen ze te drogen aan de wasdraad...
Yanka                 Charlotte                       Anouk



Een kleine voorstelling is bij deze op z’n plaats:
Anouk is diegene kan je vooral herkennen aan het gefluit. Eerst dacht ik nog dat het een vogeltje was, maar  het is Anouk die steeds loopt te fluiten. En eerlijk: ik word er steeds goed gezind van!
Met Yanka kan ik dan weer uren zeveren over Het Eiland, In de Gloria and many more! Ze heeft ook een stem als een klok en binnenkort hopen we onze eerste videoclip op te nemen!
En Charlotte is de chef van dienst! Dankzij haar komt er elke dag een bord met het beste eten op tafel!

Verder zijn er nog heel wat mensen die we vaak zien, die stel ik misschien later nog wel eens voor. Maar laat ik hiermee maar eindigen!
Tot een volgende keer!!!

Kris

P.S.: Zoals je zou kunnen verwachten, ben ik nog niet echt gebruind. Om maar niet te zeggen dat ik er vaak rood uitzie, vooral de neus dan! Om een idee te geven; ik heb een rode tint gezocht waarmee je m'n neus zou kunnen vergelijken...

Hemelse natuur in Bigi Pan én schoolwerk!

Dag België!

Tijd voor een nieuw bericht!

Commentaren die ik kreeg op de afgelopen berichten:
- Amai, jullie hebben het goed daar!
- Schoon vakantie!
- Moeten jullie nu echt niets voor school doen???

Bij deze zal ik dus even beginnen over ons schoolwerk waar we mee bezig zijn! Ik ga geen lange, saaie uitleg doen, maar beperk me tot het interessantste en het leukste!

Elke vrijdag is er een voorleesmiddag in de Mc Donalds (U leest het goed!). Vorige vrijdag zijn we daar gaan observeren & begeleiden. Deze week organiseren we het zelf! We lezen eerst een boek voor (deze vrijdag zal ik voorlezen) en na het verhaal wordt er een knutselactiviteit gedaan rond het boek! Allemaal superplezant omdat het ons de gelegenheid geeft om creatief met kinderen te werken!

Verder werken wij momenteel zelfstandig. We maken lesbrieveven die als voorbereiding dienen op het KinderBoekenFestival!
En vandaag mogen we mee naar de wedstrijdvoorrondes in Saramacca! Een wedstrijd met als disciplines: voorlezen, voordragen, rappen… De winnaars mogen dan hun ding doen op het KinderBoekenFestival!

Bon, dat is wel weer genoeg over het school! Nu vertel ik graag over het afgelopen weekend, want we zijn op trip geweest!

Zaterdagmorgen zijn we vroeg vertrokken op weg naar BigiPan. Dat is een natuurreservaat in Suriname. Onderweg nog gestopt bij een Hindoestaanse tempel, echt de moeite!

Aangekomen bij de rivier naar BigiPan gingen we verder met een bootje. Ik zat vooraan, slim was dat niet want na 5 minuten was ik pisnat! Onderweg leek alles heel surrealistisch: we zaten midden in een prachtig stukje natuur waar de mooiste vogels vlogen…
Hieronder zie je een foto van onze verblijfplaats voor 2 dagen. Inderdaad: een huis midden in het water! We hingen onze hangmat op en gingen nog met enkelen vissen. Daarna heb ik een vis gekuist: vinnen eraf knippen, schubben eraf schrapen, kop eraf hakken en darmen eruit. In de pan en ’s avond lekker opeten! Wat was ik toch fier op mezelf!

’s Avonds gingen we nog kaaimannen spotten en vangen, maar we zijn helaas van een kale reis terug moeten komen; het geluk kan niet altijd aan onze kant zijn…

Na een goede nachtrust in de hangmat hebben we ons de volgende te goed gedaan aan een modderbad! Dat zijn de momenten waarop ik me echt een varken voel; geweldig!

Het was één grote belevenis en ik heb er echt van genoten!

Hier kan je nog meer foto's zien, met wat extra uitleg erbij: https://picasaweb.google.com/109314019872456704698/BigiPan#

Tot de volgende!

Kris

White Beach, Leffe en nog andere prachtige verrassingen...

Hallo België!

Een nieuwe week, een nieuw verslag vanuit het tropische Suriname!

We hebben weer tonnen verhalen  beleefd en ik zal jullie een korte bloemlezing geven..

Zo zijn we bijvoorbeeld naar de Paramaribo Zoo getrokken. We kwamen binnen en zagen al direct verschillende apenkooien. Toen we wat dichter kwamen, zagen we dat er een aapje op een apenkooi zat. In al onze naïviteit zijn we dit gaan zeggen tegen een dierenverzorger die ons doodleuk vertelde dat dit een wild aapje was. Even verder zagen we dat de bomen vol zaten met wilde apen. Geestig!

Verder genieten we van elke dag die komt. We hebben een geweldig terras waar we steeds zitten! We gaan vaak kleine tripjes doen en winkelen is ook steeds een beleving. We hebben nu fietsen gehuurd voor de komende 3 maanden zodat we niet steeds een verdomde taxi moeten nemen!

En tijdens dit winkelen heb ik een schitterende ontdekking gedaan. Als ik dit neerschrijf, geraak ik weer ontroerd: in een winkel hadden ze Donkere Leffe!! Uiteraard heb ik direct een kleine voorraad ingeslagen. Niet te veel, want het is wel iets duurder dan thuis..

Ook heb ik een gitaar gekocht! Het was echt een koopje en ik was er echt naar op zoek! De kwaliteit is naargelang de prijs (€40) maar voor deze 3 maanden is het zeker goed genoeg! Ik ben er echt superblij mee, niks zo leuk als op het terras wat tokkelen.

Zaterdag zijn we op trip gegaan naar White Beach! Dit is een aangelegd strand aan de Surinamerivier. Het was bloedheet en uiteraard zijn we “vollen bak” verbrand. Mijn zonnecrème van factor 30 heeft hier ook totaal geen invloed. Enige oplossing: t-shirt aandoen tijdens het zonnen. Ik zou niet willen dat mijn spierwit velletje volledig rood ziet!
Het was een geslaagde trip! Ik kan me nog elke dag verbazen over de prachtige natuur van Suriname…

Gisteravond hebben we nog iets ongelooflijks meegemaakt! We zaten wat na te praten op ons terras en we hoorden luide en leuke livemuziek. We beslisten om eens af te gaan op het geluid en te gaan kijken wat er gaande was.
Toen we er waren, zagen we al snel dat het een familiefeest was. Iemand stapte op ons af en trok ons direct mee naar binnen. Voor we het wisten, stonden we aan de toog en waren we iets aan het drinken! Blijkbaar was er een mevrouw 70 jaar geworden en gaf zij een feest. Er was een geweldige liveband die echte Surinaamse muziek speelden.
We zijn naar de mevrouw gegaan om haar te feliciteren en om te vragen of we wel welkom waren; dit was echter een idiote vraag! Superwelkom waren we!
Er kwam nog een andere meneer die vroeg of we nog wat wouden eten; nasi of bami.

De Surinaamse gastvrijheid kent geen grenzen, dat hebben we aan den lijve mogen ondervinden. Een schitterend moment om een schitterend land van een andere kant te ontdekken…

Tot een volgende keer,

Kris

Voor meer foto’s: https://picasaweb.google.com/109314019872456704698

Mijn nieuwe thuis...

Dag België!

We zitten inmiddels aan de tweede dag in Suriname; tijd om eens iets te laten weten via m'n blog!
Mensen die mij kennen, weten dat ik geen man ben van weinig woorden. Desalniettemin ga ik hier een kort en bondig verslag neerschrijven over mijn aankomst.
Om te beginnen nog een dankwoord voor mijn chauffeur van dienst: Toon en zijn assistent: Hoppie! Merci gasten!
De vlucht duurde 9uur maar eigenlijk ging dat vrij snel voorbij; een filmpje hier en een muziekse daar en plots waren we in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname.
Rond 9uur kwamen we aan bij ons appartement, het was dik in orde! Al snel werd duidelijk dat we de meeste tijd op ons terras zouden doorbrengen, ideaal!

Gisteren (maandag 9/01) zijn we voor de eerste keer op pad gegaan. Inkopen gaan doen, fietsen gaan huren, en de binnenstad eens gaan verkennen. De verschillen zijn daar enorm! Aan de ene kant staat een grote loods waar allemaal mensen aan oude tafels zitten die groenten en kruiden verkopen; een zeer armzalige plaats. Langs de andere kant van de baan vind je dan een Mc Donalds en een Burger King.. Gek zicht...

Vandaag zijn we voor de eerste keer naar onze stichting geweest: Stichting Projekten Christelijk Onderwijs Suriname. We kwamen binnen tijdens het gebed; iedereen zat te zingen en te bidden.
Daarna werden we op een manier verwelkomd waarvan ik amper weet hoe het te beschrijven: hartelijk komt nog niet eens dicht in de buurt! We voelden ons dus enorm welkom..

Wat later kwamen we meer te weten over onze opdracht. We zijn hierover allemaal razend enthousiast. We werken mee aan het KinderBoekenFestival en mogen hierrond verschillende opdrachten rond uitwerken. Het project is veel groter en omvangrijker dan ik eerst had gedacht en het heeft echt een impact op het onderwijs in Suriname. Mooi!

Genoeg gezeverd! Tijd om nog enkele dingen op een rij te zetten waarover ik verder niet te veel ga uitwijden!

Goed eten? Check!
Warm? Check!
Verbrand? Check!
Schoon natuur? Check!
Heimwee naar thuis? Nope!

Foto's kan ik er nog niet bij zetten, wegens onkunde.. Ik ga ze echter wel op de één of andere manier aan jullie meegeven (Facebook of iets anders..)

Tot later!

Kris