Hallo allemaal,
Kris vroeg mij om het blogbericht van deze week te schrijven. Dit doe ik dan ook met plezier om te vertellen wat ik mijn eerste dagen hier heb gedaan..
Na een vlucht die best wel snel voorbij ging, kwam ik aan in Paramaribo. Het weerzien met Kris na 8 weken was geweldig (maar zeker niet voor herhaling vatbaar ;-))! Ik genoot nog van een lekkere rosé op het terras en daarna kropen we in bed. Na een nachtje luisteren naar blaffende honden en een kraaiende haan was het al tijd om op trip te vertrekken naar Dan Ta Bai met Charlotte en Seppe. Na een rit van ongeveer 4 uur kwamen we aan. Kris had niet overdreven, het is een echt paradijs! Daar ontmoette ik ook de rest van de groep. Zij waren er al een dag eerder en vertrokken die dag naar huis. Na een duikje in het water installeerde we de hangmatten en trokken we met de gids, Ali, de jungle in. Hij vertelde wat meer over de planten en bomen, heel interessant.
Na het avondeten gingen we opzoek naar vogelspinnen. Deze moet je daar niet ver zoeken. Er zat er al eentje in de eerste boom die we tegenkwamen. Ik liet hem over mijn arm kruipen. Kris ging een stapje verder dan de vorige keer en liet hem over zijn gezicht en in zijn haar kruipen.
Hierna kroop ik moe, maar voldaan van een eerste leuke dag in de hangmat.
Hierna kroop ik moe, maar voldaan van een eerste leuke dag in de hangmat.
’s Morgens werd ik goed gezind wakker. Wat wil je, lekker in een hangmat met een prachtig uitzicht! Helaas regende het, maar dat kon mijn goed humeur niet naar beneden halen. Na het ontbijt vertrokken we met een bootje wat verder op het water. Hier kregen we van Ali een kruidenbad.
Hij wrong de natte kruiden uit boven ons hoofd, heerlijk hoor. Normaal zouden we hierna in de stroomversnelling gaan zwemmen, maar het water stond te hoog dus wat het te gevaarlijk.
We zijn dan even een stukje gaan drijven, zalig met die geweldige natuur rondom je.
Ali trok ons terug in de boot en we keerden terug. Ondertussen was het gelukkig ook gestopt met regenen en mochten we de kabelbaan gaan doen. Kris en Charlotte hadden dit al eens gedaan en vonden dit geweldig. Dit zag ik volledig zitten, tot ik de klungel van de groep bleek te zijn. Met het oefenen moest ik direct terug opnieuw beginnen, want ik kreeg het remmen niet goed onder de knie. Gelukkig waren de 2 begeleiders, Donald en Choelio (Ik heb geen idee hoe je dit schrijft, dus schrijf ik het maar zoals je het uitspreekt) super tof en vriendelijk. Toen we dan vertrokken voor het echt werk ging het allemaal best goed en kon ik gelukkig nog genieten van het mooie uitzicht. Hierna was het tijd voor de tarzanswing. Dit zag ik niet zitten! Maar ik wou niet onderdoen voor Kris, dus ging het met knikkende knietjes de ladder op en sprong ik het water in. Toen ik bovenkwam, was ik volledig van mijn melk. Ik had een fameuze slok water binnen gekregen en ook al had ik mijn ogen dicht gehouden, er zat water in mijn ogen en door mijn lenzen zag ik niets. Mijn held kwam al snel te hulp en na een paar flinke boeren ging het weer beter. Hierna moest ik echt even bekomen, want ik had mijn grenzen fameus verlegd! Na het middageten was het helaas vroeger dan verwacht terug tijd om naar Paramaribo te gaan. ’s Avonds zijn we met de hele groep naar het pannenkoekenhuis geweest. Dit was een gezellige afsluiter van de dag.
Hij wrong de natte kruiden uit boven ons hoofd, heerlijk hoor. Normaal zouden we hierna in de stroomversnelling gaan zwemmen, maar het water stond te hoog dus wat het te gevaarlijk.
We zijn dan even een stukje gaan drijven, zalig met die geweldige natuur rondom je.
Ali trok ons terug in de boot en we keerden terug. Ondertussen was het gelukkig ook gestopt met regenen en mochten we de kabelbaan gaan doen. Kris en Charlotte hadden dit al eens gedaan en vonden dit geweldig. Dit zag ik volledig zitten, tot ik de klungel van de groep bleek te zijn. Met het oefenen moest ik direct terug opnieuw beginnen, want ik kreeg het remmen niet goed onder de knie. Gelukkig waren de 2 begeleiders, Donald en Choelio (Ik heb geen idee hoe je dit schrijft, dus schrijf ik het maar zoals je het uitspreekt) super tof en vriendelijk. Toen we dan vertrokken voor het echt werk ging het allemaal best goed en kon ik gelukkig nog genieten van het mooie uitzicht. Hierna was het tijd voor de tarzanswing. Dit zag ik niet zitten! Maar ik wou niet onderdoen voor Kris, dus ging het met knikkende knietjes de ladder op en sprong ik het water in. Toen ik bovenkwam, was ik volledig van mijn melk. Ik had een fameuze slok water binnen gekregen en ook al had ik mijn ogen dicht gehouden, er zat water in mijn ogen en door mijn lenzen zag ik niets. Mijn held kwam al snel te hulp en na een paar flinke boeren ging het weer beter. Hierna moest ik echt even bekomen, want ik had mijn grenzen fameus verlegd! Na het middageten was het helaas vroeger dan verwacht terug tijd om naar Paramaribo te gaan. ’s Avonds zijn we met de hele groep naar het pannenkoekenhuis geweest. Dit was een gezellige afsluiter van de dag.
De volgende dag moest Kris eerst naar de Stichting om voor de stage te werken. In de namiddag heeft hij me rondgeleid in Paramaribo. We zijn naar de Palmentuin geweest, hebben langs de Waterkant gewandeld. We zijn ook naar een plaatselijke markt geweest, en naar een moskee. Het was een leuke, kort maar krachtige citytrip! Hieronder nog wat enkele foto’s van onze wandeling.
Vele groetjes!
Sanne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten